English
Polski
Română
Italiano
Français
Re CCI – επανεξετάζοντας τις πολιτιστικές δραστηριότητες σε καταστάσεις κρίσης.
Τα θέατρα, οι κινηματογράφοι ή οι συναυλιακοί χώροι ήταν τα πρώτα που έκλεισαν τον Μάρτιο του 2020 και τα τελευταία άνοιξαν ξανά το 2022. Για να ξανακλείσουν γρήγορα. Αντί να υποστηριχθούν από το κράτος, οι καλλιτέχνες υποστηρίζουν ότι έπρεπε να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν μόνοι τους. “Είναι μια χώρα όπου ο καθένας σώζει τον εαυτό του όσο καλύτερα μπορεί”, λέει ο θεατρικός σκηνοθέτης Radu Afrim σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Free Europe, η οποία μιλάει για το πώς ο πολιτισμός επέζησε της πανδημίας, τη σχέση του πολιτισμού με τις αρχές, την έλλειψη υποστήριξης ή τι βλέπει στον ορίζοντα (Romania.europalibera.com). “Οι αρχές ήθελαν να κάνουν οικονομία από τον Πολιτισμό, επειδή κατά τη γνώμη τους δεν είναι ζωτικός τομέας”, υποστηρίζει τώρα ο Radu Afrim.
Φωτογραφία: Andrew Wise
Μια χειρονομία εξέγερσης για την έλλειψη συμμετοχής των αρχών ήταν ορατή όταν ο Alexander Nanau, ο σκηνοθέτης του διεθνώς αναγνωρισμένου ντοκιμαντέρ “Collective”, αρνήθηκε να παραλάβει παράσημο από τον Πρόεδρο Iohannis με αφορμή την Ημέρα Πολιτισμού. “Είναι πάντα καλό να υπάρχει μια εναλλακτική λύση σε όλα. Αλλά η αντικατάσταση της σκηνής και της ζωντανής παράστασης δεν είναι κάτι που πρέπει να εξετάσουμε”- δήλωσε ο Afrim.
Να είσαι ή να μην είσαι online
Η εναλλακτική λύση σημαίνει επίσης απαντήσεις στην πρόκληση – το project “Re CCI – Επανεξέταση των δραστηριοτήτων της πολιτιστικής και δημιουργικής βιομηχανίας στις καταστάσεις κρίσης” μπορεί να αποτελέσει μια καλή λύση.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσίευσε η AROC έναν χρόνο μετά την πανδημία, το 90% του συνόλου των ερωτηθέντων δήλωσε ότι θέλει να συμμετάσχει σε εκδηλώσεις το 2021, εφόσον οι συνθήκες επιτρέπουν τη διοργάνωσή τους. Πάνω από το 72% είναι πρόθυμοι να εμβολιαστούν για να συμμετάσχουν, ενώ το ποσοστό αυξάνεται, σε πάνω από 76%, για όσους είναι πρόθυμοι να εξεταστούν.
Είτε μιλάμε για πολιτιστικά ιδρύματα, για ανεξάρτητους καλλιτέχνες, για θεσμοθετημένες πολιτιστικές μορφές ή για ανεξάρτητους δημιουργικούς χώρους, όλοι είχαν ένα κοινό στοιχείο κατά τη διάρκεια της πανδημίας: τη διαδικτυακή προσαρμογή.
Το να είσαι ή να μην είσαι “online” έχει γίνει πρόκληση για κάθε πολιτιστικό διαχειριστή, ελεύθερο επαγγελματία, ανεξάρτητο καλλιτέχνη ή ακόμη και πολιτιστικό επιχειρηματία. Αυτό το, ίσως ρητορικό, ερώτημα σε πρώτη φάση προκλήθηκε από το κλείσιμο των φυσικών χώρων και την αδυναμία μετωπικής συνάντησης με το κοινό και συνοδεύτηκε αργότερα από μια επανεξέταση της πολιτιστικής δραστηριότητας και των εκδηλώσεων ( revistasinteza.ro)
“Κάναμε πάνω από 50 εκδηλώσεις στο διαδίκτυο, είχα δραστηριότητα, προσφέραμε δωρεάν περιεχόμενο. Ήμασταν αρκετά γρήγοροι, στις πρώτες εκδηλώσεις είχαμε πολύ μεγάλη απήχηση, στο YouTube είχαμε εκατοντάδες ανθρώπους που παρακολουθούσαν την εκπομπή ζωντανά και είχαμε απήχηση χιλιάδων ανθρώπων. Το πρόβλημα είναι ότι κράτησε το πολύ ένα μήνα, μέχρι που τα κρατικά θέατρα πρόσφεραν τέτοιες υπηρεσίες και φτάσαμε να έχουμε 3 προβολές. Για το λόγο αυτό, σταματήσαμε. Οι δημόσιοι φορείς είχαν μαγνητοσκοπημένο περιεχόμενο, εμείς τα είχαμε όλα ζωντανά” λένε οι νεαροί ηθοποιοί της Magic Puppet.
Με τη μεταφορά των εκδηλώσεων στα ψηφιακά μέσα, άλλαξε και το κοινό. Δεν υπήρχε χρόνος για επεξεργασία ούτε για τους διαχειριστές των πολιτιστικών χώρων ούτε για το κοινό. Τα πράγματα προχωρούσαν γρήγορα προς τα εμπρός.
Οι ηθοποιοί της Magic Puppet θεωρούν ότι γινόμαστε μάρτυρες μιας αλλαγής στις πολιτιστικές επιλογές του πληθυσμού: “Δεδομένης της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε, ακόμα και αν οι χώροι επαναλειτουργούσαν αύριο, το κοινό δεν θα ερχόταν. Είχαμε δωρεάν εκδηλώσεις και ο κόσμος δεν ήρθε.
